چه بگویم که چنان از تو فرو ریخته ام / که فقط ریزش آوار مرا میفهمد . . .
هر دو چشمان تو دنیای من است ، گر نمیبینم تو را ، یادت نگهدار من است . . .
ندارم لحظه ای از تو رهائی / امان از عشق و این رهائی
تمام ترس من ناگفته پیداست / مبادا بین ما افتد جدائی . . .
چشمانت را ورق بزن ، شاید در گوشه ای از آن مرا به یادگار کشیده باشی . .
تنها صدای قلب تو حرمت خونه منه / کاشکی بدونی خواستنت به قیمت جون منه . . .
تو را در قلب شعرم میگذارم / به نام عشق آن را مینگارم
تمام حرف من در شعر این بود / تو را تا بی نهایت دوست دارم . . .
از درد سخن گفتن و از درد شنیدن / با مردم بی درد ندانی که چه درد است . . .
بی تو هر شب عاشقی بارانی ام / لاله پژمرده و زندانی ام
بی تو در کنج همه دلواپسی / بی تو من آغاز یک ویرانی ام . . .
زبانم را نگاه خسته ات بست / زمستان با زمستان ها بپیوست
نگاهت لرزشی انداخت در دشت / دلم چون متن یک آیینه بشکست . . .
قشنگ ترین شعرم را برای شب شعر چشمان تو گفتم ،پس تو نیز قشنگ ترین لبخندت را برای لحظه دیدار نگه دار
عشق یعنی یک استخوان و یک پلاک / سال ها تنهای تنها زیر خاک . . .
تبسم شیرین عشق گوشه ای از نگاه خداست ، تنها به نگاه او میسپارمت
در وفا هیچکس استاد نیست ولی در بی وفایی همه استادند ! چطوری استاد؟!
یافتن ملیون ها دوست معجزه نیست . معجزه تویی که بین ملیون ها دوست تکی!!!
تو به پاکی عقیقی ، مثل دریاها عمیقی ، مثل گریه مرحم زخم ، مثل تنهایی رفیقی .
ساقیا امشب نوایت با نوایم ساز نیست ، یا که من بسیار مستم یا که سازت ساز نیست .
عمریست که ویران شده ام ، ساکت و سرد و پریشان شده ام ، تا تو آیی و مرا دریابی ، من اسیر شب طوفان شده ام .
گرچه ما را نکنی یاد ولی ما هستیم ، دل به پیامی که نمیدی بستیم .
دلم با عشق تو عاشق شد ، تمام لحظه هایم بهترین شد ، ولی بی مهریت کار دلم ساخت ، دل تنهای من تنهاترین شد .
خنده بر لب می زنم تا کس نداند راز من ، ورنه این دنیا که ما دیدیم خندیدن نداشت .
عشق است در فال همه ، جز من که دارم واهمه . . .
من ناخدای عشقم ، طوفان حریف من نیست / من عاشق تو هستم مجنون رقیب من نیست
دیدمت یک شب به دریا خیره بودی تا سحر/ کاش دریای تو بودم دل به دریا میزدی…
هم رازکویرم تب باران دارم. درسینه دلی شکسته پنهان دارم . برگوشه سنگ قبرمن بنویسید. من هرچه که دارم ازرفیقان دارم
منحنی قلب من مشتق گیسوی توست خط مماس دلم تابع ابروی توست
امشب به رسم عاشقی یادی زیاران می کنم، درغربتی تاریک و سرد از غم حکایت می کنم، امشب وجودم خسته است از سردی دلهای سرد، آیا توهم دریاد من هستی در این شبهای سرد…؟
شبی از پشت یک تنهایی نمناک و بارانی، تو را با لهجه گلهای نیلوفر صدا کردم، تمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم
آسمان جای عجیبیست نمیدانستیم / عاشقی کار غریبیست نمیدانستیم
عمر مدیون نفس نیست نمیدانستیم / عشق کار همه کس نیست نمیدانستیم
دوست دارمش ، مثل دانه ای که نور را ، مثل مزرعه ای که باد را ، مثل زورقی که موج را ، یا پرنده ای که اوج را ، دوست دارمش .
آینده از آن کسانیست که به زیبا بودن رویاهای خود ایمان دارند .
آه ، آدرس ما رو نداری ؟ کوه دل ، میدان غم ، خیابان وفا ، ایستگاه قلب ، مجاور فروشگاه عشق ، عقب قلبهای شکسته .
هیچکس تلخیه ی لبخند مرا درک نکرد ، گریه های دل من پنهان است .
نور دلیل تاریکی بود و سکوت دلیل خلوت ، تنها عشق بی دلیل بود که تو دلیل آن شدی .
در دیاری که در آن نیست کسی یار کسی ، یا رب ای کاش نیفتد کار کسی به کسی .
بگو یارم کجاست تا خاک پایش را سرمه ی چشمانم کنم .
بعد از رفتن تو ، آسمان چه معصومانه می بارد ، ستاره ها روشنایی را از دست دادند ، ابرها در هم تپیده شدند و خورشید دیگر طلوع نکرد .
خدا را دوست دارم چون هرچه دارم از او دارم ، اگر عاشقم از اوست ، اگر صادقم صداقتم از اوست ، اگر شادم شادیم از اوست ، اگر زندگی می کنم زندگیم از اوست .
عزیزم هرگاه به جایی رسیدی فراموش نکن که از کجا آغاز کردی .
من به جرم باوفایی این چنین تنها شدم ، چون ندارم همدمی بازیچه ی دلها شدم .
وقتی بهت گفتم : دلتنگ تو هستم ، به شانه ام زدی تا دلتنگیم را تکانده باشی ! به چه دلخوش کرده ای ؟ تکاندن برف از شانه آدم برفی ؟
دوست داشتن کسی که سزاوار دوستی نیست ، اسراف در محبت است .
یکی در آرزوی دیدن توست ، یکی در حسرت بوییدن توست ، ولی من ساده و بی ادعایم ، تمام هستی ام خندیدن توست .
وفای اشک را نازم که در شبهای تنهایی ، گشاید بغض هایی را که پنهان در گلو دارم .
اشک من طوفان غم آرد به دل ، خنده بر لب می زنم تا کس نداند راز دل .
وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند پرهایش سفید می ماند ولی قلبش سیاه می شود ، مستحق مرگ است گر کبوتر بدهد دل به عقاب .
جامه ای بافتم ، تار و پودش از عشق ، خواستم تا به تو هدیه کنم ، لیک دیدم که در آن گوشه باغ ، لاله ای پنهانی با نسیمی می گفت : جامه عشق برازنده هر قامت نیست .
زن مانند شیشه ی ظریف و شکستنی است ، هرگز توانایی مقاومت او را نیازمایید ، زیرا ممکن است شیشه ناگهان بشکند .
هر موقع خواستی از کسی جدا بشی یادت نره بهترین راه اینه که بهش بگی برای همیشه خدانگهدار ، شاید طرف مقابلت ناراحت بشه و قلبش بشکنه ولی بهتر از اینه که منتظر بمونه .
شبی از سوز گفتم قلم را / بیا بنویس غم های دلم را ژ/قلم گفتا برو بیمار عاشق ، ندارم طاقت این بار غم را
برقرار باش تا هرگز بی قرار نباشم
اگر یاد گلی کردی نگاهی بر رخ خود کن / اگر یاد خزون کردی نگاهی جانب ما کن . . .
من شعر سکوتم را در گوش تو خواهم خواند، شب های بلندم را با یاد تو خواهم ماند، من ریشه ی عشقم را در قلب تو خواهم کاشت، آن صحبت اول را در خاطره خواهم داشت..
در این دنیا که حتی ابر ، نمی گرید به حال ما، همه از من گریزانند، تو هم بگذر از این تنها..
خیلی ها نفرین می کنن، تلافی می کنن.. اما نه.. نفرین من: الهی اونی که دوسش داری تنهات نذاره.. تلافی من: میرم تا به اون برسی، سر راهت نباشم.. راستی، قدر من دوستت داره؟!..
عشق هیچ مرگی نمی شناسد، عشق بر مرگ غلبه می کند. عشق مرزهای زمان را فتح می کند.
وقتی قرار شد من بیقرار تو باشم، ناگهان تو تنها قرار زندگی ام شدی!..
عاشقی مقدور هر عیاش نیست، غم کشیدن کار هر نقاش نیست..
یه بار دیگه بگو آره ، نگو سخته چه دشواره، به پای قلب سرد تو، شدم مجنون و آواره..
گاهی خیال می کنم از من بریده ای، بهتر زمن برای دلت برگزیده ای، از من عبور می کنی و دم نمی زنی، تنها دلم خوش است که شاید ندیده ای..
تا قاف ترین قله ی هستی، سیمرغ ترین همسفرم باش، من مرغ اسیر دل دریاچه ی نورم، تا پر بکشم سوی خدا بال و پرم باش.
در این بازار دنبال چه می گردی؟ نمی یابی نشان هرگز تو از عشق و جوانمردی، اگر خواهی نجات از دام این دوران، برو بگذر از این بازار، از این مستی و طنازی
